Wanneer ken je iemand? Is dat wanneer je de naam en de hobby’s weet? Kun je zeggen dat je iemand kent wanneer je al meerdere jaren zorg verleent aan die persoon?

Het leren kennen van iemand houdt eigenlijk nooit op. Want wie we vandaag zijn, is anders dan wie we waren op achttienjarige leeftijd. Wél hebben we allemaal een uniek verhaal te vertellen over onszelf. We hebben allemaal een verleden, heden en de toekomst. Zelfs wanneer we al een hoge leeftijd hebben bereikt kunnen we nog praten over de toekomst. Het leven is nog niet voorbij wanneer we als mensen de senioren leeftijd mogen bereiken. Vaak is er dan geen lange bucket-list meer, maar gaat het over kleine gewoonten, rituelen en wensen die plezier brengen in het leven. Kleine dingen die het leven de moeite waard maken.

Dit geldt ook voor de mensen die woonachtig zijn in de zorgcentra van Azora in de Achterhoek. TGK geeft daar aan een grote groep medewerkers de Doodle Me Tool training gegeven. De medewerkers van Azora zijn al ontzettend goed bezig met het thema leefplezier. Er zijn waardevolle initiatieven en men probeert aan te sluiten bij de behoeften die de bewoners hebben. Maar hoe weet je als medewerker nu wat een bewoner echt waardevol vindt in het leven?

Simpelweg vragen wat iemand belangrijk vindt, is eigenlijk een te grote vraag. Het is lastig om daar concreet antwoord op te geven. Een vragenlijst meegeven over de bewoner aan familie is ook niet geheel wenselijk. De antwoorden die worden gegeven komen vanuit het perspectief van de familie. Niet van de bewoner zelf.

Bij de Doodle Me Tool training draait het om het oprecht willen leren kennen van de bewoner. Dit doen we zonder vragenlijsten, door een oprechte relatie aan te willen gaan met de ander. Door te willen luisteren naar het verhaal van de bewoner. Hoe wil hij of zij gezien worden? Wat doet ertoe in het leven? Wat geeft vreugde? Ook het delen van jarenlang verstopt verdriet kan bijdragen aan verlichting en vreugde in het leven van nu. Al deze informatie kun je als medewerker te weten komen door gesprekken aan te gaan waarin je ook iets van jezelf laat zien. Er zijn ongetwijfeld raakvlakken te vinden. Praat hier samen over.

Wanneer je als medewerker door deze gesprekken ontdekt wat er voor de bewoner écht toe doet en je kunt dit in de praktijk inzetten, draagt dit ook bij aan het werkplezier!

Het zou zonde zijn wanneer al deze waardevolle informatie over de bewoner beperkt blijft tot die ene zorgmedewerker. Daarom wordt het levensverhaal van de bewoner visueel gemaakt. Dit kan zijn door het maken van een Doodle bord, maar het kan ook een digitaal project of in boekvorm zijn bijvoorbeeld. Afhankelijk van wat passend is voor de bewoner.

Azora medewerker Daniëlle is het Doodle avontuur aangegaan met Truus. Truus is woonachtig bij Azora. Samen hebben zij meerdere gesprekken gehad waarin het verhaal van Truus centraal stond. Hier heeft Daniëlle een Doodle bord van gemaakt. Nadat het bord overhandigd was, kreeg TGK het volgende per mail;

‘Ik heb inmiddels het bord overhandigd aan Truus. Ze vindt hem geweldig. Ze zei meteen dat ze er kippenvel van kreeg en dat zegt ze vaak nog steeds. Ook laat ze het bord aan iedereen zien die maar wil. Truus is er erg trots op en ze zegt dat ik haar echt ken. Ze pakt me steeds vast voor een knuffel als ze me het bord weer laat zien.’

Dit is de kracht van de Doodle Me Tool!

(Foto van Daniëlle en Truus met toestemming geplaatst)